විහඟ තුඩු අඟින් පෙම් කල තුඩට තුඩ තියා
මලක සුවඳ වී දඟ කල පැහැය වගේ ඔයා
රැයක හීන ගෙන හදවත සිප ගතිමි එදා
විහඟ රැල මැදත් තනිකම දැනෙයි කෝ ඔයා ''
සයුරු රල නිසල නැති මුත් නගන සැඩ රටා
නතර කර අහන් හිටියා දුකම මගේ කතා
ලඟට වී මගෙම පළුවක් සේ හිටිය ඔයා
කොහිද අද ගියේ අසනවා කිමද ගොළු මෙමා ''
වියන් බැඳ කව්ළු හැර දුන් අහස මැව් රට
නපුරු නැහැ සොඳුරු උනි පොද වැස්ස මැද එදා
තුරු හිසක් නැතත් සෙවනට තුරුළු කර ගෙනා
සරණ උන මගේ හදවත කඳුළු වැසි මෙදා ......''
No comments:
Post a Comment